مدیریت استعداد در دانشگاه

فرایند مدیریت استعداد: عوامل پنج‌گانه آن

مدیریت استعداد نیز مانند هر شکل دیگری از «مدیریت»، دارای فرایندی است که هر مرحله از فرایند، باید با دقت شناخته شود و با حساسیت، به اجرا درآید. از میان مدل‌های متعددی که در مدیریت استعداد توسط صاحب‌نظران پیشنهاد شده بود، ما مدل پنج عاملی فیلیپس و راپر (2009) را برای استفاده در دانشگاه‌های ایران مناسب‌تر یافتیم. لازم به ذکر است که این مدل، برای همه سازمان‌ها پیشنهاد شده است اما کاربرد آن در دانشگاه‌ها روا و متناسب خواهد بود.

1.جذب: همواره يكي از معضلات در سيستم‌های سازمانی انتخاب و جذب افراد مطلوب بر مبنای شاخص‌های مناسب است. افراد در سازمان‌ها از ویژگی‌های شخصیتی و کاری متنوعی برخوردارند و این وظیفه مدیریت سازمان است که توانایی‌ها و استعدادها و حتی نقاط ضعف را شناخته و آ‌نها را مدیریت نماید. مدیر باید به تفاوت‌های فردی تک تک افراد به چشم یک فاکتور مهم نگریسته و بتواند از این توانایی‌ها و استعدادهای بالقوه به نحو مطلوب و در جای مناسب استفاده نماید. این موضوعی ا ست که امروزه تحت عنوان مدیریت تنوع در دنیا مطرح شده و مدیریت استعداد را نیز در بر می‌گیرد که توجه بسیاری از مدیران این عرصه را به خود جلب کرده است.

2. انتخاب افراد مستعد: هدف از فرآیند انتخاب، گزینش افراد از بین کاندیداهای واجد شرایط است که بتوانند به بهترین نحو کار موردنظر را انجام دهند. آزمون استعداد، آزمون سنجش میزان علاقه، ارزیابی شخصیت، مصاحبه‌های رفتاری و آزمون‌های دانش شغلی برای انتخاب و انطباق درست فرد با شغل موردنظر بسیار متداول است.

3. به کارگیری استعدادها: سومین مرحله از فرآیند مدیریت استعداد پس از انتخاب افراد با استعداد، به کارگیری آن‌ها در مکان و زمان مناسب است. درگير نمودن افراد به صورت هاي مختلف نظير توجه به خلاقيت و نوآوري، پذيرش مسئوليت شخصی برای اتفاقاتی كه روي مي‌دهد و تمايلات اخلاقی براي موفقيت سازمان مي‌تواند وجود داشته باشد.

4. توسعه دادن: فرد با استعدادی که پتانسیل رشد و پیشرفت را دارد، اگر وارد سازمانی شود که امکان هیچ‌گونه توسعه‌ای در آن وجود نداشته باشد، یقینا در آنجا دوام نخواهد آورد. توسعه یک فرآیند بلند مدت است که باید به طور منظم ارزیابی شود تا تعداد کاندیداهای توسعه یافته مشخص شود و بتوان در زمان مناسب بین این افراد با پست‌های جذاب مناسب برای آن‌ها تناسبی ایجاد نمود.

5. نگهداری: نگه داشتن افراد پيوند بسيار تنگاتنگ و نزديكي با سيستم مديريت عملكرد سازمان دارد. توجه به چالش‌ها و انتظارات نسل جوان براي نگه‌داشت آنها بسيار مهم است. در این راستا، تدوین نوعی رویکرد شایسته‌سالاری یکی از راهکارهای اصلی است.